Co to jest SPM?
PMS lub zespół napięcia przedmiesiączkowego, to zespół chorobowy, który dotyka wiele kobiet w wieku rozrodczym. Problem ten dotyka od 50% do 80% kobiet SPM.
Bardzo zmienne, w zależności od kobiety, od jednego cyklu do drugiego bardzo różne objawy a wiele z nich może być trywialnych, irytujących lub bardzo utrudniających codzienne funkcjonowanie.
Jeśli dla większości kobiet PMS okaże się znośny, u 5% z nich wystąpi bardzo ciężka postać PMS, tzw. przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne.
Charakter objawów, codzienne nasilenie, pochodzenie, czynniki, rozwiązania, Kubek Louloucupa towarzyszy Ci i pomaga Ci dzisiaj lepiej zrozumieć i poradzić sobie z PMS.
Kiedy pojawia się PMS?
Ten problem zdrowie kobiet zazwyczaj ma miejsce na tydzień przed Twoim miesiączka kilka godzin. Niektóre kobiety mogą zauważyć objawy nawet na dwa tygodnie przed okresem.
Le żeński cykl menstruacyjny jest wtedy w środku Faza lutealna.
Podczas tej ostatniej fazy cyklu pęcherzyk jajnikowy pęka i uwalnia komórkę jajową, która żółte ciało uwalnia progesteron, który zagęszcza endometrium. Estrogen et progesteron są w wysokim tempie. SPM jest bezpośrednio powiązany z ich stawkami hormony.
Aby dowiedzieć się wszystkiego na temat cyklu miesiączkowego, zapoznaj się z naszą bardzo szczegółową serią dotyczącą różnych faz cyklu:
Cykl kobiecy nie będzie miał już dla Ciebie tajemnic!
Jakie są objawy PMS?
przez 150 objawów zostały zidentyfikowane jako odpowiedzialne za PMS. Paleta jest zatem szeroka, bardzo szeroka. Dlatego jeszcze trudniej jest zdiagnozować. Na szczęście te liczne objawy nie pojawiają się jednocześnie!
Objawy mogą być dwojakiego rodzaju: fizyczne lub psychiczne. Dopiero gdy doda się kilka z tych objawów, PMS staje się męczący i upośledzający dla kobiety.
Fizyczne objawy PMS
- Une przyrost masy ciała przejściowe, wzdęcia, zatrzymywanie wody,
- zaparcia lub biegunka, zaburzenia w transporcie,
- z ból biustu (napięcie, ucisk, ciężkość w klatce piersiowej i piersiach),
- z zaburzenia odżywiania : zachcianki, wahania apetytu, całkiem niewytłumaczalne pragnienie niektórych pokarmów,
- bóle głowy, bóle głowy, migreny, zawroty głowy, zawroty głowy, omdlenia, złe samopoczucie,
- zmęczenie od łagodnego do intensywnego, brak energii, letarg,
- nudności wymioty,
- trądzika, swędzenie, zapalenie skóry, wysypki skórne,
- bóle menstruacyjne, skurcze w podbrzuszu, skurcze brzucha,
- ból pleców, ból stawów, ból mięśni,
- obrzęk, uczucie pieczenia w dłoniach i stopach,
- uderzenia gorąca,
- nadwrażliwość na niektóre światła, zapachy, dźwięki lub dotyk.
Można zauważyć, że wiele objawów fizycznych jest podobnych do objawów występujących podczas miesiączki (skurcze, ból pleców, zaparcia, obrzęki, zmęczenie itp.).
Psychologiczne objawy PMS
- stres,
- zamieszanie,
- drażliwość, agresywność, obniżony nastrój, negatywizm, złość,
- uczucia depresyjne, przygnębione nastroje,
- przygnębienie, brak pragnień, apatia,
- uczucie smutek niewyjaśniony,
- poczucie, że jesteś przytłoczony, że nie jesteś wystarczająco kompetentny,
- chęć odizolowania się od innych, niechęć do widywania się i rozmawiania z innymi,
- łatwy płacz z bezpodstawnych powodów napady płaczu,
- nadwrażliwość emocjonalna, wzmożone emocje w obliczu sytuacji,
- uczucie rozdrażnienia,
- wahania nastroju,
- brak koncentracji, trudności w skupieniu się na zadaniu lub pracy,
- sen obfite lub bezsenność,
- zmniejszyć libido.
Przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne
Kiedy PMS staje się wyniszczający na co dzień i uniemożliwia kobiecie prowadzenie normalnego dnia, wtedy mówimy przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne ou TDPM. Zaburzenie to jest dziesięciokrotnym PMS, znacznie bardziej intensywnym, który należy zaalarmować i leczyć.
PMDD pojawia się około 30-35 roku życia i objawia się w fazie lutealnej. Zaostrzają się objawy psychiczne i emocjonalne: depresja, chcieć samobójstwo, atak paniki, brak zainteresowania codziennym życiem, ważnymi sprawami, potrzeba ochrony, w skrócie to objawy PMS odczuwanego znacznie silniej i intensywniej.
Terapie poznawcze i behawioralne mogą wówczas stanowić realne rozwiązania, które pomogą kobietom lepiej zarządzać emocjami, akceptować je i żyć z nimi.
Czynniki ryzyka PMS?
Niektóre kobiety są bardziej predysponowane do PMS i jego objawów. Przyczyną może być kilka czynników, w szczególności:
- Genetyczny : Przez długi czas lekarze i naukowcy zastanawiali się nad PMS i odkryli, że ryzyko jest znacznie wyższe, jeśli dotyczy to bliskiego krewnego. Jednak żaden powód genetyczny nie został formalnie potwierdzony. To tylko badania i obserwacje, ale ponieważ twoje geny są zaangażowane we wszystkie aspekty twojego zdrowia fizycznego i emocjonalnego, można bezpiecznie założyć, że zespół napięcia przedmiesiączkowego jest powiązany z twoimi genami.
- Stres : Wiele badań wykazało, że stres może powodować objawy PMS. Najczęstszymi objawami zespołu napięcia przedmiesiączkowego są wzdęcia lub bóle menstruacyjne.
- Dieta : w czynnikach PMS znajdujemy dietę. Rzeczywiście, Twoja dieta może znacznie wpłynąć na Twój cykl menstruacyjny. Intensywność objawów związanych z PMS może być mniej lub bardziej istotna. Odnajdujemy głównie związane z tym czynnikiem objawy, takie jak drażliwość, lęk lub wzdęcia.
- Depresja : Według badań kobiety z objawami PMS są bardziej narażone na rozwój form depresji. Dokładniej porozmawiamy o depresji poporodowej lub przedporodowej.
- Zmiany chemiczne: u niektórych kobiet wahania hormonalne mogą powodować nadprodukcję przez mózg substancji chemicznych. Na przykład serotonina bezpośrednio wpływa na sen i nastrój. Dlatego emocjonalne objawy PMS mogą być bardziej nasilone, jeśli zmiana chemiczna spowodowała nadmiar serotoniny.
Jak zdiagnozować PMS?
Czasami może być trudne do zdiagnozowania PMS. Rzeczywiście, ponieważ pojawia się tak wiele objawów, lekarze czasami mają problem z potwierdzeniem tej diagnozy. Chociaż większość objawów jest łagodna, łagodna i krótkotrwała, możliwe jest postawienie diagnozy PMS, gdy tylko objawy są regularne i bezpośrednio wpływają na Twoje osobiste działania.
Ponieważ z badania krwi nie można wyciągnąć żadnej diagnozy, będziemy mówić o "diagnoza kliniczna". Innymi słowy, lekarze będą polegać na własnej wiedzy i doświadczeniu, jednocześnie opierając się na twoich objawach, aby potwierdzić lub nie diagnozę PMS.
Aby pomóc lekarzom w ich podsumowaniu, nie wahaj się prowadzić dziennika, w którym co miesiąc wymieniasz swoje objawy, ich intensywność oraz pierwszy dzień Twojego cyklu (tj. pierwszy dzień Twojego okresu). W ten sposób Twój lekarz może łatwiej zrozumieć, co się z Tobą dzieje i może zdiagnozować PMS lub inny problem ginekologiczny.